Ενδοπεϊκές Ενέσεις

Η στυτική δυσλειτουργία είναι μια κατάσταση στην οποία είναι δύσκολο να αποκτηθεί ή να διατηρηθεί μια στύση για αρκετό χρονικό διάστημα ώστε να ολοκληρωθεί η σεξουαλική συνεύρεση. Μάλιστα, οι περισσότεροι άνδρες βιώνουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο αδυναμίας να επιτύχουν στύση όταν το επιθυμούν. Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για τη στυτική δυσλειτουργία, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στον τρόπο ζωής, τη χορήγηση από του στόματος φαρμακευτικής αγωγής, τις ενδοπεϊκές ενέσεις και τέλος, τη χειρουργική επέμβαση. Οι ενδοπεϊκές ενέσεις αποτελούν συνήθως μια αποτελεσματική θεραπεία για τα προβλήματα στύσης με μη επεμβατικό τρόπο. Οι σύγχρονες θεραπείες αντιμετώπισης της στυτικής δυσλειτουργίας είναι ποικίλες και η εφαρμογή τους, τόσο μεμονωμένα όσο και συνδυαστικά, μπορεί να αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα για τον πάσχοντα.

Πώς πραγματοποιούνται οι ενδοπεϊκές ενέσεις;

Οι ενδοπεϊκές ενέσεις για τη στυτική δυσλειτουργία εγχύονται απευθείας στο πέος του άνδρα. Πιο συγκεκριμένα, η ένεση πραγματοποιείται με σύριγγα που διαθέτει μικροσκοπική βελόνα στα σηραγγώδη σώματα γύρω από το μέσο του πέους, γεγονός το οποίο μεγιστοποιεί την επίδραση του φαρμάκου και αποτρέπει την παρεμβολή στα νεύρα ή τα αιμοφόρα αγγεία. Οι ενέσεις στο πέος λειτουργούν χαλαρώνοντας τους λείους μυς των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, προκαλώντας τους να διαστέλλονται και να αυξάνουν τη ροή του αίματος σε αυτό, προκαλώντας στύση. Οι ενδοπεϊκές ενέσεις προκαλούν αυθόρμητη στύση χωρίς την ανάγκη σεξουαλικής διέγερσης. Το φάρμακο που εγχύεται βοηθά στην αύξηση της ροής του αίματος στο πέος και η στύση επιτυγχάνεται περίπου 5 έως 15 λεπτά μετά την ένεση, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ερωτική επιθυμία. Οι στύσεις διαρκούν περίπου 30-60 λεπτά αφού χορηγηθεί το φάρμακο της ένεσης.

Η πρώτη εφαρμογή της ένεσης γίνεται από τον ειδικό ανδρολόγο – ουρολόγο, ώστε να εξακριβωθεί η κατάλληλη δοσολογία του φαρμάκου για τις επόμενες εγχύσεις. Έπειτα, ο ασθενής εκπαιδεύεται στο να πραγματοποιεί μόνος του τις ενέσεις υπό την καθοδήγηση του γιατρού. Είναι σημαντικό να κατανοήσει ο ασθενής το ακριβές σημείο της έγχυσης, ώστε να απολαμβάνει κάθε φορά τα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα. Δεν υπάρχει κάποια παρενέργεια εάν το φάρμακο εγχυθεί σε λανθασμένο σημείο, απλά ο ασθενής δεν θα επωφεληθεί από τα μέγιστα αποτελέσματα. Ενδέχεται τις πρώτες φορές να υπάρχει μια άβολη αίσθηση μέχρι να συνηθίσουν τη βελόνα. Ο μέγιστος αριθμός ενέσεων ανά μήνα δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις 12. Στο βαθμό που είναι δυνατό, χρειάζεται να απέχουν ίσα μεσοδιαστήματα μεταξύ τους. Το σημείο της ένεσης θα πρέπει να εναλάσσεται μεταξύ αριστεράς και δεξιάς πλευράς του πέους.

Τύποι ενέσιμων φαρμάκων

Οι τρεις κύριοι τύποι φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία με ένεση πέους περιλαμβάνουν την παπαβερίνη, η οποία αποτελεί τον πιο ασφαλή και απλό τύπο φαρμάκου που χρησιμοποιείται στις ενδοπεϊκές ενέσεις, τη φαιντολαμίνη, την προσταγλανδίνη Ε1 ή την αλπροσταδίλη. Μερικές φορές, χορηγείται μόνο ένα φάρμακο. Ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και συνδυασμοί αυτών των φαρμάκων. Τα συνδυασμένα φάρμακα περιλαμβάνουν το BiMix, το οποίο είναι παπαβερίνη και φαιντολαμίνη, και το TriMix, το οποίο περιέχει συνδυασμό τριών φαρμάκων, της παπαβερίνης, φαιντολαμίνης και αλπροσταδίλης. Οι πιο σύνθετοι συνδυασμοί εφαρμόζονται σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις στυτικής δυσλειτουργίας. Η επιλογή της κατάλληλης φαρμακευτικής ουσίας πραγματοποιείται αφού εξακριβωθεί η βαρύτητα της στυτικής δυσλειτουργίας του κάθε ασθενή.

Παρενέργειες ενδοπεϊκών ενέσεων

Η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια των ενδοπεϊκών ενέσεων είναι η εμφάνιση ήπιας έως μέτριας ενόχλησης ή πόνου στο σημείο της έγχυσης, που μπορεί να προκύψει από 5 έως 20 λεπτά μετά την ένεση. Ο πόνος παρέρχεται όταν το πέος επανέλθει σε χάλαση. Άλλη παρενέργεια που μπορεί να εμφανιστεί είναι η ανάπτυξη μώλωπα, εκχύμωσης, οιδήματος ή αιμορραγίας στο σημείο της ένεσης, τα οποία ωστόσο είναι προσωρινά. Μια άλλη ανεπιθύμητη ενέργεια που μπορεί να εκδηλωθεί είναι η παρατεταμένη στύση, γνωστή και ως πριαπισμός. Η κατάσταση αυτή περιγράφεται ως μια επώδυνη, διαρκή στύση που παραμένει για 4 έως 8 ώρες μετά την έγχυση. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, χρειάζεται άμεση ιατρική φροντίδα, αλλά γενικά μπορεί εύκολα να αναστραφεί, εάν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Σπάνιες παρενέργειες των ενδοπεϊκών ενέσεων αποτελούν ο σχηματισμός ουλής ή κάμψης του πέους.

Ενδοπεϊκές ενέσεις: Πλεονεκτήματα

Αντίθετα, τα από του στόματος φάρμακα, οι ενδοπεϊκές ενέσεις δεν απαιτούν σεξουαλική διέγερση για να προκαλέσουν στύση. Τα ενέσιμα ξεπερνούν επίσης προβλήματα απορρόφησης φαρμάκων που μπορεί να προκύψουν με ορισμένα από του στόματος φάρμακα. Οι ενέσεις αυτές επίσης ενδείκνυνται σε περιπτώσεις ασθενών που δεν μπορούν να λάβουν φαρμακευτική αγωγή λόγω προβλημάτων υγείας. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν άτομα με σοβαρή στυτική δυσλειτουργία λόγω υποκείμενων παθήσεων υγείας, όπως ο διαβήτης ή η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Οι ενδοπεϊκές ενέσεις προορίζονται για κάθε άτομο που έχει προβλήματα με τη στύση ή με τη διατήρηση της στύσης για το επιθυμητό χρονικό διάστημα. Τα άτομα με στυτική δυσλειτουργία μπορεί να διαπιστώσουν ότι οι ενδοπεϊκές ενέσεις είναι μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία που μπορεί να λειτουργήσει πολύ πιο γρήγορα από κάποιες άλλες εναλλακτικές. Αποτελούν μια ταχείας δράσης, ανώδυνη κι αποτελεσματική επιλογή αντιμετώπισης των προβλημάτων στύσης. Ο Ανδρολόγος στην Αθήνα Δρ. Χρήστος Φλιάτουρας εφαρμόζει αποτελεσματικά ενδοπεϊκές ενέσεις, εκπαιδεύοντας παράλληλα τον ασθενή ώστε να μπορέσει να επαναλάβει ο ίδιος τη διαδικασία στο σπίτι.